หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
เมืองลี้ ลำพูน
1.คนเฒ่าแบกเป้ ตะลุยเดี่ยว
ดำ จรกา เรื่อง // ธงชัย เปาอินทร์-ภาพ
1.เมืองลี้ดลใจหรือเพื่อนเฟสบุ๊กดลจิต
เมื่อยังเป็นนิสิตวนศาสตร์ (หนุ่ม) ม.เกษตรศาสตร์ ปิดภาคเรียนต้องนั่งรถคณะไปจังหวัดลำปางเพื่อฝึกงานภาคสนาม ผ่านจังหวัดนครสวรรค์ กำแพงเพชร ตาก แล้วเลี้ยวโค้งไป อ.เถิน เพื่อมุ่งหน้าขึ้นไป จ.ลำปางนั้น มีป้ายบอกทางว่า ตรงไป อ.ลี้ จ.ลำพูน ดูช่างโหวงเหวง อาจารย์บรรยายว่า เมืองลี้เป็นเส้นทางเก่าแก่ที่ใช้เดินทางไปยังจังหวัดลำพูนและเชียงใหม่ ผมมองไกลไปในห้วงแห่งขุนเขา หวิวๆชอบกล เมืองลี้ลับจับใจ
ครั้นเรียนจบปริญญาตรีเป็นนักวิชาการป่าไม้(2514) ผมอยากไปทำงานในเมืองลี้ ลำพูน แต่ได้ไปอยู่ที่สวนสักห้วยทาก (2516-2517) อ.งาว จ.ลำปาง แหล่งที่เคยไปฝึกงานภาคสนามแสนสนุกทุกข์สนัด ก็ทำไป เมื่อวงเวียนชีวิตเปลี่ยนผันมาจนถึงวันนี้เมื่ออายุ 65 ปี ผ่านช่วงเวลาที่เคยคิดสะกิดใจคำว่าเมืองลี้มานานแสนนานถึง 44 ปี ผมกำลังจะเดินทางไปเมืองลี้ ลำพูน จริงๆเสียที
เหตุที่ได้ไปเมืองลี้นี้เพราะว่า ผมเป็นคนเฒ่าไฮเทคโนโลยี หลังเกษียนราชการเปิดเว็บไซต์ชื่อทองไทยแลนด์ดอทคอม แล้วยังเล่นเฟสบุ๊กกับเพื่อนๆที่แตกต่างทั้งอายุและอาชีพ ในจำนวนนั้น เพื่อนผมชื่อคุณ จันทรัศมิ์ อส.ปภ. เธอเขียนโปรไฟล์ว่าเป็นช่างเย็บผ้า อะฮ้า ผมมีเพื่อนต่างอาชีพมากมาย แต่คนนี้แปลกกว่าใคร ซ้ำอยู่แดนไกลที่ในใจยังพะวงถึงเสมอ
ให้เห็นว่านั่งยองๆกินจริงๆ ไม่ได้อกุศล ฮา
เธออวดว่า บ้านเมืองลี้ของเธอมีประเพณีออกพรรษาที่ยิ่งใหญ่ของพี่น้องกระเหรี่ยง(Karen) ในวันงานจะมีชาวกระเหรี่ยงแต่งตัวตามวัฒนธรรมดั้งเดิมมาทำบุญที่วัดพระพุทธบาทห้วยต้มนับพันนับหมื่น ผมเปิดเว็บไซต์ดูก็เห็นเพียงโครงสร้างของวัด แต่ภาพการแห่แหนในงานวันเข้าและออกพรรษามีน้อยมาก เมื่อ ปีพ.ศ.2555 เธอชวนมาครั้งหนึ่งแต่ผมไม่ว่าง แต่ปี2556 ผมจึงตัดสินใจไป เพื่อนเฟสบุ๊กดลจิต
2.คนเฒ่าแบกเป้ ตะลุยเดี่ยว
ผมเป็นคนแก่แต่ไม่ค่อยรอบคอบ ตั้งโปรแกรมว่า วันที่ 18 พค.2556 จะไปเมืองลี้ ผมก็แบกเป้และกล้องพ็อคแพคประจำตัวไปที่หมอชิต2. ซื้อตั๋วรถเสริมราคาเชียงใหม่ 563 บาท แต่ไปลงแค่อ.เถิน จ.ลำปาง ไม่งั้น “อด” รถเต็ม เพื่อนโทรแจ้งว่าเมื่อลงที่ อ.เถินแล้วเธอจะขับรถยนต์ออกมารับไปส่งให้นอนที่รีสอร์ทในเมืองลี้ อุ่นใจ มีเพื่อนคอยดูแล
ดำ จรกา กำลังกินป้องกันเบาหวานอาละวาด
ความที่รีบร้อน ไม่มีแผนการ ผมซื้อตั๋ว 12.00 น. แต่ไม่มีเวลาแม้จะไปกินข้าวมื้อเที่ยง ตัดใจซื้อข้าวเหนียวหมูทอด 2 ชุดหิ้วมานั่งกินไปรอรถไป ได้เวลารถแอร์ไม่ประจำทางออก ผมได้นั่งกับเพื่อนสาวน้อยวัย 24 ปีจากเมืองเฮอเป่ย(He Bei) ประเทศจีนชื่อ Tian Zhi Hui (เถียนฉื้อหุ้ย) E-mail:tianzhihuilove@163.com เธอมาสอนหนังสือที่หาดใหญ่ จ.สงขลา ข้างๆเป็นคุณพี่พรพิมล อดีตข้าราชการ รพช.ตาก ฝ่ายบัญชี แต่พูดภาษาจีนกลางได้ เลยได้เพื่อนคุยกันลั่นรถซิครับ(081-2842974)วัย 69 ปี แต่ลูกเจ๊กอย่างผมพูดได้แค่เจี๊ยะจีนแต้จิ๋วที่แปลว่า กิน
ครูเถียนฉื้อหุ้ย(Tian zhi hui)
บนเส้นทางยาวไกลกรุงเทพ-ตาก มีมิตรภาพน่ารัก เธอสอนผมเป็นภาษาจีนกลาง พี่พรพิมลช่วยแปลและอธิบาย ผมส่งภาษาเป็นภาษาอังกฤษแบบงูๆปลาๆ แต่ก็สนุกตลอดทาง จนเมื่อเวลาที่ผ่านไปกว่า 6 ชม.พี่พรพิมลลงที่จ.ตาก ผมนั่งรถต่อไปจนถึงเถินเมื่อ 20.15 น. ก็ลาจากครูเถียน
ผมได้ความรู้ว่า ไทเก๊ก นั้น จีนออกสำเนียงว่า ไถ้ชี้ คำว่า กังฟู เธอออกสำเนียงว่า กุงฟู้ คำว่า สวัสดี แปลว่า หนี ฮ่าว คำว่า ไถ้ ไถ้ แปลว่า ภรรยา และคำว่า กาแฟ เธอเรียกว่า คาเฟ้ (ka fei) ซึ่งใกล้เคียงกับคำว่า Coffee และโกปี้ของจีนแต้จิ๋ว งานนี้แฮปปี้ครับ
เพื่อนจันทรัศมิ์ อส.ปภ.เมืองลี้
เพื่อนเฟสบุ๊กคุณจันทรัศมิ์ อพ.ปภ. ช่างเย็บผ้า มารับ แล้วก็ขับรถกลับไปเมืองลี้ในยามราตรี บนถนนสายคดโค้งกว่า 35 กม. แต่มีช่วงโค้งน้อยอีก 12 กม. เธอไปส่งผมเข้าห้องพักรีสอร์ทในเมืองลี้ด้วยความเรียบร้อย ขอขอบคุณเฟสบุ๊ก ขอขอบคุณเพื่อนจันทรัศมิ์จากเฟสบุ๊ก ไม่ได้เธอผมก็คงไม่อุ่นใจที่จะเดินทางแบบตะลุยเดี่ยวเป็นครั้งแรกในวัย 65 ปีกว่าๆ ฮา
3.ตลาดมืด ตลาดเจ ของเหล่าชนเผ่ากระเหรี่ยง
เวลานัดหมาย 04.00 น. 19 พค.56 คุณจันทรัศมิ์ อส.ปภ.มารับที่รีสอร์ท อากาศเย็นสบายในช่วงปลายฝนต้นหนาว แต่ยังมีฝนพรำประปราย เธอขับรถพาไปตลาดมืด ชนเผ่ากระเหรี่ยง เธอเล่าว่า ความจริงตลาดนี้เปิดตั้งแต่ ตีหนึ่งแล้ว แต่เห็นว่าผมจะไม่ได้นอนและแก่แล้วก็เลยนัดตีสี่ ขอบคุณที่ไม่ทารุณโหดร้าย จะมีแม่ค้าพ่อค้ามาขายผักสารพัดอย่าง ส่วนใหญ่เป็นผักพื้นบ้าน แม้กระทั่งไม้สนเกี๊ยะเชื้อไฟ ขี้ไต้ตามไฟ ก็มีขาย
ตลาดมืดมังสวิรัติ ตลาดเจ
ผมพยายามจะถ่ายรูปมาอวด แต่ก็ถ่ายได้ยากเพราะแสงน้อย และมีคนเดินไปเดินมาตลอดเวลา ประกอบกับฝนยังโปรยเมล็ดตลอดเวลา กลัวกล้องจะพิการเสียก่อนงานใหญ่ ก็ได้ภาพมาอวด แค่นี้ ทางเดินในตลาดก็ฉ่ำแฉะไปด้วยโคลนตม น้ำขัง ต้องตัดใจหยุดถ่ายแล้วลุยละอองฝนไปขึ้นรถยนต์เพื่อเดินทางข้ามไปยังวัดพระพุทธบาทห้วยต้ม
ตลาดมืด ขายแต่ผักสด-ดอกไม้
ในระเบียงแก้ว มีพระเณรนั่งเรียงราย พี่น้องกระเหรี่ยงหลากสีสันและต่างวัย นั่งบ้าง เดินบ้าง ทุกครอบครัวเตรียมจตุปัจจัยไทยทานมาถวาย มีพระเณรที่รอรับการถวายและให้ศีลปันพร พี่น้องกระเหรี่ยงที่นี่เป็นกระเหรี่ยงพุทธแบบมังสวิรัติ ทุกครอบครัวกินเจ ไม่แตะต้องเนื้อสัตว์ ซึ่งนับว่าเป็นพุทธศาสนิกชนที่เคร่งในการถือมังสวิรัติมาก
ที่ผมเห็นแปลกอีกประการหนึ่งคือ เมื่อญาติโยมถวายจตุปัจจัยให้กับพระแล้ว ก็จะถวายแก้วน้ำหรือขันน้ำ เพื่อให้พระเณรเป็นผู้ กรวดน้ำ พร้อมกับถามว่า ผู้ถวายชื่ออะไร อุทิศส่วนกุศลไปให้ใคร ซึ่งถ้าเป็นพุทธศาสนิกชนคนไทยพุทธแล้ว เมื่อพระให้ศีลให้พร ผู้ถวายจะเป็นผู้ทำการกรวดน้ำด้วยตนเอง ระลึกนึกถึงญาติผู้วางวายด้วยตนเอง
4.ตักบาตรถวาย ข้าวเหนียว ข้าวเจ้า ผักสด ดอกไม้ และขนมนมเนย
ไกด์ไม่อาชีพพาผมไปชมการตักบาตรถวาย ข้าวเหนียว ตักบาตรข้าวเจ้า ตักบาตรผักสด ตักบาตรดอกไม้ และตักบาตรขนมนมเนยสารพัดอย่าง แต่ละการตักบาตร เว้นช่วงเวลาห่างกัน เพื่อให้ญาติพี่น้องทยอยกันมาทำตามจนหมดสิ้น สาวโสด-เด็กชายหรือหญิง-หรือผู้ชายที่เข้าวัด จะนุ่งชุดผ้าฝ้ายลายทางริ้วชมพูเล็กๆสีพื้นผ้าขาว เรียกว่า ชุด เชวา
ตักบาตรยามเช้ามืด
เสื้อสีน้ำเงิน สีแดง สีเขียว ปล่อยชาย นุ่งผ้าถุงหรือผ้าซิ่นฝ้ายสีใกล้เคียงกัน หลากสีสันเหล่านั้นเป็นหญิงที่มีครอบครัวแล้ว หรือแต่งงานแล้ว ส่วนผู้ชายมักใส่เสื้อผ้าฝ้ายสีแดงผ่าอกรูปตัววี ปล่อยชาย สวมผ้าถุงลวดลายตามชอบหรือที่เมียจะถักทอให้ บางคนโพกผ้า บางคนไม่โพก ตามใจชอบ แต่ทุกคนเคร่งในพุทธศาสนามาก
ผมเห็นหนุ่มโสดแน่ๆ แต่ก็แต่งชุดแดงๆเหมือนผู้ชายทั่วไป นั่งจับกลุ่มกันในศาลาใต้ต้นไม้ใหญ่ ส่วนจะพูดคุยกันเรื่องอะไรบ้างนั้นไม่รู้แน่ แต่ศาลาหลังนี้อยู่หน้าวัด อาจจะเหมือนศาลาวัดพุทธก็ได้ นั่งเหล่สาวๆที่เดินผ่านเพื่อเข้ามาทำบุญหรืออาจจะพูดคุยเรื่องทำมาหากิน ก็เป็นไปได้ กระเหรี่ยงที่นี่ส่วนใหญ่ใช้ภาษาดั้งเดิมของชนเผ่า บางคนพูดภาษาไทยไม่ได้เลย คุณจันทรัศมิ์เล่าว่า อาจเป็นพี่น้องกระเหรี่ยงที่ข้ามไปมาระหว่าง สองแผ่นดิน
ไอ้หนุ่มซุ่มมองตามศาลาวัด
แม่บ้าน(หญิงแต่งงานแล้ว)กระเหรี่ยงใส่สีสารพัด
ในบริเวณวัด มีพี่น้องกระเหรี่ยงมากมายนับไม่ถ้วน เดินวนไปวนมา หนาตามากๆ ว่ากันว่า ศรัทธากระเหรี่ยงวัดพระพุทธบาตรห้วยต้มนั้นมีมากถึงกว่าหมื่นคน โชคดีที่วัดนี้กว้างใหญ่ไพศาลนัก แค่ในช่วงเช้ามืดถึงช่วงเช้าตรู่ การตักบาตรข้าวเจ้า ข้าวเหนี่ยว ผักสด ดอกไม้และ ขนมนมเนย ก็คราคร่ำไปด้วยพุทธศาสนิกชนคนพุทธกระเหรี่ยง แทบจะล้วนๆ
สาวโสดสวมชุดเชวากับเด็กน้อยๆ
ตักบาตรข้าสวเจ้า-ข้าวเหนียว
การนับถือศาสนาพุทธของพี่น้องกระเหรี่ยงเหล่านี้ นับถือเคร่ง ตั้งแต่คนแก่คนเฒ่าลงมาจนถึงลูกหลานตัวเล็กตัวน้อย แต่ละคนมุ่งหน้ามาที่วัด และทำตามกรอบประเพณีสิบต่อกันมา เห็นแล้ว ผมว่าเคร่งกว่าคนไทยพุทธมากมายนัก เห็นทีว่าจะต้องจบตอนเช้ามืดถึงเช้าตรู่ไว้แต่เพียงนี้ สายๆจะมีบุญอะไรอีกหนอ จะขอเล่าเป็นตอนต่อไป นะคร๊าบ
ตักบาตรดอกไม้ ธูปเทียนบูชา
เด็กๆก็หิ้วกระเตงมาใส่บาตร
นั่งกันเต็มศาลาโรงทาน
ตักบาตรผักสด-กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล