มุฑิตาจิตแด่มิตรในสายอาชีพเดียวกัน โดย ป่าน ศรนารายณ์ เรื่อง-ภาพ

จำลอง บุญสอง : รัมุฑิตาจิตจากมิตรในสายอาชีพเดียวกัน 

โดย ป่าน ศรนารายณ์ เรื่อง-ภาพ

                  ความสัมพันธ์ฉันเพื่อน มิได้เกิดแต่เพื่อนร่วมสถาบันเดียวกัน  เพื่อนร่วมรุ่นจากสถาบันเดียวกัน เพื่อนจากพื้นเพบ้านเกิดเดียวกัน หากแต่เกิดจากเมื่อโคจรมาทำงานในสายวิชาชีพเดียวกัน แตกต่างสถาบันงานที่ทำ ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนก็เกิดขึ้นได้

เพื่อนสื่อมวลชนเลี้ยงแสดงมุฑิตาจิตแด่คุณจำลอง บุญสอง อดีตบก.ท่องเที่ยว นสพ.โพสท์ทูเดย์ 

                  เพื่อนในสถานภาพนี้ จึงมีความสัมพันธ์ที่ไม่แนบแน่น เว้นแต่เมื่อได้ทำงานร่วมกันไปนาน เกิดความผูกพันที่แนบแน่น ก็คบกันไป ทั้งนี้ต้องขึ้นอยู่กับ เวลาและโอกาสที่เอื้ออำนวยให้  วันถุประสงค์ของงานไม่ขัดแย้ง  ผลประโยชน์ที่ได้ไปในทิศทางเดียวกัน

                  เพื่อนของป่านกลุ่มนี้ จึงมีทั้ง นักข่าวจากสื่อกระแสหลัก นสพ.คมชัดลึก  อดีตเจ้าของนิตยสารรายเดือน เกษตรพัฒนา อดีตช่างภาพจาก นิตยสารท่องเที่ยว travel tips อดีตเจ้าของนิตยสารท่องเที่ยว ทราเวลแอนด์สปอร์ท นักข่าวหญิงของนสพ.เส้นทางเศรษฐี อดีตนักข่าว นสพ.แนวหน้า อดีตนักข่าว ชีวิตต้องสู้ และอดีตช่างภาพ บรรณาธิการหน้าท่องเที่ยว นสพ.โพสท์ทูเดย์ ส่วนอีกหลายคนติดภาระกิจไม่มาร่วมงาน

เพื่อนสื่อกลุ่มเล็กๆ

                  ค่ำวันนั้น เพื่อนชื่อ ไตรเทพ  ไกรงู เพื่อนรุ่นเด็กที่สุดของกลุ่ม ได้เรียนเชิญสื่ออาวุโส เปลว ปัทมา นักเขียนเรื่องป่าที่มีผลงานมากกว่า 20 เล่ม เจ้าของนิตยสารเกษตรพัฒนารายเดือน มาเป็นประธานในงานนี้ เพื่อเป็นเกียรติแก่ เพื่อนชื่อ จำลอง บุญสอง บก.ท่องเที่ยว นสพ.โพสท์ทูเดย์ ในโอกาศเกษียนงานในปีนี้ 2556 ด้วยว่าอายุถึง 60 ปีพอดี

สุราษฎร์ ทองมาก หรือ เปลว ปัทมา 

                  นอกจากนั้นก็มีคุณภาวิณีย์ เจริญยิ่ง นสพ.เส้นทางเศรษฐี เครือมติชน คุณสุรศักดิ์-ราณี นัยสุดใจ www.ทัวร์วัยทอง.com  คุณธงชัย เปาอินทร์ www.thongthailand.com และคุณสุเทพ ช่วยปัญญา บรรณาธิการ www.thongthailand.com เพื่อเป็นการแสดงมุฑิตาจิตแด่คุณจำลอง บุญสอง เพื่อนผู้เกษียนงาน ด้วยบรรยากาศริมแม่น้ำบางบัวทอง และอาหารพื้นๆแบบไทยๆ

จำลอง บุญสอง กับเพื่อนๆ

                  ในงานไม่มีการเตรียมของขวัญมามอบให้แต่อย่างใด มีมาให้เพียงน้ำใจไมตรีที่ยังระลึกถึงวันคืนที่ได้รู้จักกัน ชอบพอกัน และซาบซึ้งใจซึ่งกันและกัน ไม่มีแม้แต่น้ำตาสักหยด

                  แต่มั่นใจได้ว่า เมื่อมีภาระกิจใดที่จะได้ออกไปเพื่อทำงานสื่อเมื่อใด เมื่อนั้นพวกเราจะไปด้วยกัน และไม่ทอดทิ้งกัน