หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
บทบรรณาธิการ: เที่ยวหลวงพระบางกับ smot tour
ความงดงามที่มนุษยชาติควรภูมิใจ
ผมเคยไปลาวเพียงแค่เวียงจันทน์ สนุกสนานมากกับคำผวนผสมคำแผลงของไกด์ลาว แต่ละคำ แต่ละประโยคฟังเข้าใจได้เรื่องและขบขันทันที โดยไม่ต้องแปล เป็นประเทศเดียวที่ผมไปแล้วสบายใจหลายๆ ด้วยว่าไปแล้วพูดคุยกันรู้เรื่องด้วยภาษาเดียวกัน แม้นไม่ใช่ก็ใกล้เคียง ผู้คนก็หน้าตาเหมือนๆหรือใกล้เคียงกับเรา(คนไทย) กริยามารยาท การโอภาปราศัย อาหารการกิน แม้กระทั่งการแต่งองค์ทรงเครื่อง ก็พูดได้ว่าไม่ใช่ก็ใกล้เคียง
เมื่อไม่กี่วันมานี้(11-14 กพ.54) ผมไปท่องเที่ยวหลวงพระบางกับคุณสิริวารี รำเพย(smot tour) อันเป็นบริษัทที่ทำงานด้าน SMEs เครื่อข่ายโอทอปที่เคยรุ่งเรืองในช่วงรัฐบาลก่อนรัฐบาลนี้ แต่ต้องเก็บฉากด้วยความโกลาหลจากนโยบายของรัฐบาล ซึ่งพัฒนาเสียจนบ้านเมืองเกิดความทุกข์ยากเหลือแสน และนี่คือการชวนกลุ่มอุดมการณ์เดียวกันไปท่องเที่ยว เพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เหมือนพี่น้องร่วมแผ่นดิน
ผมจึงสาสมใจที่ได้ร่วมไปด้วย ก็เพราะว่าใฝ่ฝันมานานแล้ว "อยากไปเที่ยวเมืองลาว" ทุกครั้งที่ได้ฟัง ได้เห็นรูปที่เอามาอวดกัน ผมเก็บความในใจไว้อย่างระวัง ก็เงินมีน้อย หากจะไปก็ต้องรอจังหวะนิดหนึ่ง โดยเฉพาะคราวนี้ไปแบบผู้จัดใจดี ให้นั่งเครื่องบินไปทั้งขาไปและขากลับ ส่วนการเดินทางในลาวนั้นนั่งรถยนต์ปรับอากาศลาวและมีมัคคุเทศน์สาวลาวไก่คำ ไข่คำพิทูน ช่วยผ่อนคลาย ได้หัวเราะตลอดทาง สลับด้วยการเสริมเพิ่มเติมความรู้จาก ดร.ปริวรรต สาคร นักวิชาการผู้ซึ่งได้เตรียมการเสาะหาข้อมูลมาอย่างดีเยี่ยม
ตลอดเส้นทางจากเวียงจันทน์ถึงวังเวียงอันเป็นเสมือนเมืองปายแห่งชาติลาวแล้วต่อไปถึงหลวงพระบางนั้น ได้ชมวิวทิวทัศน์งดงาม แปลกแตกต่างกัน และได้เห็นวิถีชีวิตของชาวลาว ซึ่งมีอยู่หลายชนเผ่าเขาปลูกบ้านเรือนเรียงรายอยู่ติดขอบถนนเส้นสำคัญ ได้แวะจุดพักรถและชมวิวเป็นระยะ (ลดน้ำหนัก ครั้งละ 5บาท) ชมและซื้อสินค้าแปลก ล้วนน่าสนใจ เสียดายเลยว่าขากลับไม่ได้กลับมาทางรถยนต์ มิเช่นนั้นคงได้ซื้อของฝากหลายอย่างกลับไทย
ระยะทางกว่า 400 กิโลเมตรจากเวียงจันทน์-วังเวียง ได้เห็นนักท่องเที่ยวจากต่างชาตินานาสารทิศ ได้รับอากาศที่เย็นเยียบแต่อบอุ่นใจด้วยไมตรีเฉกเช่นเดียวกับไปเยี่ยมเยียนญาติผู้อยู่แดนไกล ไม่เหนื่อยเลยสำหรับชายอายุ 63 ปี ซึ่งชราน้อยสุดแล้ว เพราะว่ามีบรรดาพี่ๆหญิงอีกหลายคนอายุกว่า 70-84 ปี ร่วมขบวนไปด้วย สุดยอด
บอกได้คำเดียว โชคดีที่ได้ไปเวียงจันทน์-วังเวียงและหลวงพระบาง สบายดี สบายดี หากมีโอกาสจะกลับไปอีก
ปล.วันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2554 สังสรรค์ตระกูลเปาอินทร์ที่หาดพะยูน ระยอง 2 วัน 1 คืน ชื่นมื่นตามประสาพี่น้องผองเรา