หนึ่งภาพ 1,000 คำ ลานกางเต็นท์ชาวบ้าน

หนึ่งภาพ 1,000 คำ

ลานกางเต็นท์ชาวบ้าน

โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ

            เมื่อประกาศจัดตั้งอุทยานแห่งชาติศรีน่าน ต.ศรีษะเกษ อ.นาน้อย จ.น่าน ขึ้น พื้นที่ทำไร่ของชาวบ้านที่อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติต้องหยุดปลูกพืชไร่ เช่นพื้นที่ช่วงดอยผาหัวสิงห์ อุทยานฯพัฒนาเป็นลานกางเต็นท์เพื่อให้นักท่องเที่ยวได้มากางเต็นท์แรมคืน สัมผัสธรรมชาติกลางแจ้ง ถ่ายรูปทางช้างเผือกในตอนกลางคืนและรอชมทะเลหมอกตอนเช้าตรู่ ตั้งชื่อเก๋ๆว่า ดอยเสมอดาว

            การชมทะเลหมอกและถ่ายรูปทางช้างเผือกที่ดอยเสมอดาวโด่งดัง นักท่องเที่ยวแห่แหนกันเข้ามาอย่างหนาแน่น ในที่สุดเมื่อมีนักท่องเที่ยวเข้ามามากขึ้น แต่ที่พักแรมไม่พอ ชาวบ้านที่ทำไร่บนพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติชายขอบอุทยานแห่งชาติศรีน่าน เห็นช่องทางได้เงิน จึงได้สร้างทั้งรีสอร์ทและลานกางเต็นท์แทนการปลูกพืชไร่อายุสั้น  หันมาประกอบธุรกิจการท่องเที่ยว

            ผิดพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติทั้งทำไร่และทำลานกางเต็นท์ และ ผิดมติคณะรัฐมนตรีวันที่ 30 มิถุนายน 2541 ที่ผ่อนผันให้ทำกินด้วยการเกษตรกรรม  หรือไม่ แต่ถ้าออกระเบียบให้เช่าทำกิจการท่องเที่ยวได้  สามารถจัดระเบียบการดำเนินการได้  ก็จบ  ได้เงินเข้ารัฐและจัดการให้เหมาะสมได้ใช่ไหม 

            หน้าที่และความรับผิดชอบของ กรมป่าไม้ โดยตรงเลยทีเดียว พ่างๆ